Samen sterker in het buitenland

Voor mij is het duidelijk dat, als we de wereldbevolking willen blijven voeden, er iets moet veranderen.

Steeds meer mensen wonen in steden. De bevolkingsconcentraties en schaarser wordende landbouwgronden dwingen ons tot intensievere voedselproductiesystemen, dichtbij en in de steden. Naast intensivering moet het ook duurzamer. Ik schreef al eerder dat we worden gedwongen om anders met de wereld om te gaan. Onze huidige manier van werken is niet langer houdbaar. We lopen vast omdat grondstoffen en fossiele energie opraken. Er ontstaan initiatieven met eigentijdse oplossingen die uitgaan van hergebruik van grondstoffen en versterken van de ecologische kwaliteit van de omgeving. Als de voedselproductie op het huidige niveau blijft, hebben we twee werelden nodig. De combinatie van een groeiende bevolking, toenemende welvaart en daarmee samenhangende toename van de consumptie van eiwitrijk voedsel, staat op gespannen voet met een schaarste van natuurlijke hulpbronnen (land, water, inputs) en een veranderend klimaat. Dit biedt enorme kansen voor Nederlandse boeren en tuinders.

Nederland
Immers met de huidige methoden van produceren in de wereld gaan we het niet redden. In Nederland lopen we voorop waar het gaat over productie, technologie en kennis. In Nederland hebben overheid, bedrijfsleven en onderzoek altijd met elkaar samengewerkt om nieuwe kennis te ontwikkelen. Willen wij met onze sector een rol van betekenis in de wereld blijven spelen, dan moeten we dit koesteren en de handen ineenslaan. Doen we dat niet, dan verliezen wij onze positie als koploper op het gebied van tuinbouw aan het buitenland. Als we dit niet willen, moeten we gaan samenwerken vanuit een visie. Dus niet alleen kassen bouwen maar ook opleiden, en misschien wel samenwerken of participeren in buitenlandse ondernemingen.

Internationalisatie
Nederlandse tuinders hebben door de jaren heen laten zien dat ze de problemen, waarvoor ze zijn kwamen te staan, konden oplossen. Als we hier geen oplossingen kunnen bedenken voor de problemen in het buitenland moeten we ze daar oplossen. Wij hebben hiervoor uitstekende kaarten in handen. We kunnen bogen op een jarenlange historie, opgedane kennis en vooral vakmanschap. We hebben alles in huis op het gebied van productie en op het gebied van het geconditioneerd bewaren en logistiek. Wist u dat 33% van al het voedsel dat wij wereldwijd produceren wordt weggegooid. In veel landen gaat het voedsel direct na de oogst al verloren omdat de bewaarcondities niet op orde zijn.
Nieuwe samenwerkingsverbanden van Nederlandse internationaal opererende bedrijven leiden tot versnelling en vooruitgang. We moeten om deze kansen te versterken initiatieven bundelen. Volgens mij is de enige manier om onze positie te behouden internationalisatie van het Néderlandse tuinbouwcluster. Dit kunnen we alleen bereiken door gezamenlijk op te trekken. Ik heb het dan over de hele kolom aan zaadhuizen, telers, kwekers,  toelevering, logistiek en handel, maar ook over overheid, onderwijs en onderzoek. Als we hierin slagen ontstaan ongekende kansen voor een totaalpakket van levering, productie en diensten die een impuls kan geven aan de Nederlandse economie.

Ik vraag mij af wat er gebeurt als de sector tuinbouw er in slaagt om als één bedrijf naar buiten te treden. Ik denk dat we een enorme marktpositie kunnen veroveren.