De toekomst van de sierteeltsector

In de volgende editie van de Bloemenkrant maakt de redactie een start met een nieuwe serie van artikelen onder het kopje: de toekomst van de sierteeltsector.

Richt de Bloemenkrant zich in haar lopende rubriek Bloemen in Beweging vooral op het nieuws van de dag en de korte termijn, de behoefte aan vergezichten in tumultueuze tijden is voelbaar. Aan die behoefte wil de Bloemenkrant tegemoet komen door bestuurders in de branche (productie, veiling, groothandel) en betrokkenen in het ecosysteem (toeleveranciers, dienstverleners, bank, overheid) aan het woord te laten aan de hand van de vraag hoe zij naar toekomst van de sierteeltsector kijken.

Succesnummer

Wat de beweeglijkheid van economie en maatschappij betreft, heeft de sierteeltsector zich decennia lang onder uiteenlopende omstandigheden altijd bijzonder taai en innovatief getoond. Vers vraagt om snelheid van handelen, inzicht, intuïtie, lef, vasthoudendheid, adaptief vermogen: kwaliteiten die in ruime mate aanwezig zijn en hebben bijgedragen aan de onstuimige groei die de sector heeft doorgemaakt. Resulteren in een wereldwijd succesnummer en voor Nederland een belangrijke tak van export.

Andere tijden

Die groei was ook mogelijk, omdat er werd geopereerd in een relatief stabiel en rustig ondernemersklimaat gekoppeld aan een stijgende welvaart. Die tijden lijken voorbij.
In de keten is het de laatste jaren stormachtig. Een recentelijk twistpunt was het vervangen van de Algemene Leden Vergadering van Royal FloraHolland door een ledenraad en in het kielzog de nieuwe en ingrijpende strategie van bestellen-betalen-bezorgen. Aan de handelskant blijven partijen clusteren tot machtige bolwerken, waarvan de directe stromen betere groeicijfers laten zien dan de veilingstromen. Het nieuwe veilplatform OFA zag het licht, als alternatief van of aanvullend op het veilplatform van RFH; de schaarsheid van arbeidskrachten is inmiddels een feit. En er valt nog meer op te noemen. Sommige ontwikkelingen waren voorzien, andere kwamen als een verrassing.

Crisis op crisis

Wat niemand aan zag komen was de pandemie in 2020 en 2021. Die bracht de sierteelt eerst in paniek om bij het sluiten van de boeken te constateren dat het economisch buitengewoon goede jaren waren.
Euforie met korte adem, omdat Rusland februari 2022 Oekraïne binnenviel en de geopolitieke en energiecrisis die daaruit ontstonden tot aan vandaag onze aandacht opeisen.
Opgezweept door onverbiddelijke klimaatdoelen van Parijs maken overheden van de volatiele situatie gebruik. Brussel toont zich steeds voortvarender in het voorschrijven van wet en regelgeving met name op het gebied van klimaat en milieu en onze nationale overheid toonde in herfst 2022 haar grilligheid en opportunisme in zake energie, waarbij de sierteelt eerst in de hoek werd gedreven en daarna tegemoet werd getreden.

Consument

En dan is er nog de consument van wie de koopkracht onder druk staat door de hoge inflatie, die in de media hoort dat we op een recessie afstevenen en van Arjan Lubach, milieuorganisaties en in een meerdelige podcast van het CLM (adviesbureau op het gebied van landbouw, voedsel, natuur, milieu en klimaat), verneemt dat de sierteelt verdacht is, want verre van groen en met grote snelheid dient te verduurzamen. Ook een eis die de banken stellen bij financieringen.

Die toenemende complexiteit en beweeglijkheid van markt en maatschappij dwingt vrijwel alle participanten in de sector vooral eerst naar zichzelf te kijken. Handen vol aan het eigen belang. Daarmee verwatert de collectiviteit en coöperatieve gedachte nog verder dan al het geval was.

De sector zit kortom in ruig weer.

In 2032 bestaat de veiling 125 jaar. Hoe denken de bestuurders van nu hoe de sector en hun bedrijf er dan bij zal staan?
Dat de wereld niet zonder groen kan, daarover bestaat geen twijfel. Maar welk groen? En hoe toegepast? Gaat de sector intrinsieke waarden als Feel Good en Welzijn als maatschappelijk doel verder uitwerken, is dit een van de vergezichten? Het woord is aan de bestuurders.

Walter Landesbergen, redacteur