Communicatie
Adriënne Lansbergen vergeet ik niet. Vermoedelijk de beste, in elk geval de het langst daar in dienst zijnde, persvoorlichtster van de voormalige VBA, die later opging in Royal FloraHolland. Zij kende het bedrijf en wist wat er speelde. Soms kruisten wij degens, maar toen ze met pensioen ging zei ze: 'Ik was het soms niet met je eens, maar zei intern dat je een goede journalist bent.' Over dat laatste wordt uiteenlopend gedacht, maar dat terzijde. Zij begreep dat wij verschillende functies en verantwoordelijkheden hadden. Ik moest aan haar denken toen ik dezer dagen poogde een opvolger, tegenwoordig communicatieadviseur genaamd, op te sporen. Ik had iemand gebeld met alle kennis over wat ik wilde weten, maar die mocht niets zeggen. Daarvoor heeft men nu eenmaal een perswoordvoerder. Eén geluid, weet je wel, ook al is dat het verkeerde omdat de woordvoerder pardoes is ingevlogen en vrijwel niets weet. Nee, die man met een spreekverbod kon niet voor mij doorverbinden, want hij wist niet wie nu met de pers praat. De veiling heeft daar een extern bureau voor ingehuurd. De daarin voor RFH aangewezene reageerde telefonisch op mijn mail, maar bleek niets te weten over de kwestie. Wist trouwens niet dat er een oplichterijzaak speelde bij de veiling. Zodat ik hem naar degene in de organisatie verwees die hem kon helpen. Een communicatie-expert is eigenlijk een als barrière werkend doorgeefluik. Leve dus de miscommunicatie, waarvan Royal FloraHolland zich tegenwoordig bedient. Was Adriënne er nog maar...