Robert Roodenburg, directeur VGB: 'Ik was een passant'
Oorlog met de veiling ('onze natuurlijke vijand', zei ooit een handelaar) lijkt voorbij. Roodenburg weet dat Royal FloraHolland fusieafspraken met de VGB niet nakwam. Er zou concurrentie tussen de veilpunten blijven, maar die stopte al na een paar maanden. "In de commerciële wereld is concurrentie het beste model in plaats van een monopolie." De gewijzigde veilingstructuur had gevolgen voor de VGB, die de afdeling Veilingzaken ophief. "Wij komen uit een situatie, waarbij op diverse veilingen eigen beleid werd gemaakt. Meestal ging het om tarieven en dienstverlening." Het had volgens Roodenburg weinig zin erover met één centrale top te onderhandelen.
Webshop
Markt en technologie veranderden razendsnel, vooral op ICT-gebied. Roodenburg: "Toen ik begon had alleen Metz een webshop, nu iedere lijnrijder." Ondernemers in productie en handel vonden elkaar in het Santpoort Beraad. Dat bestaat niet meer, maar het gedachtegoed is volgens Roodenburg goeddeels door CEO Lucas Vos van Royal FloraHolland overgenomen. "Santpoort begon, omdat velen zich afvroegen of wij ontwikkelingen á la Greenery in de sierteelt zagen en of we dat wilden. Nee dus. Ondernemers willen dat Nederland leidinggevend sierteeltland blijft. Daarvoor moeten de ketenkosten omlaag en bedrijven toegevoegde waarde leveren. De keten bestaat uit de ondernemers. Die moeten zeggen hoe zij het willen. Organisaties zijn faciliterend. Santpoort Beraad is een goed proces geweest. Wat daar is gezaaid, oogsten we nu. Lucas Vos neemt er veel van mee in zijn verhalen. Hij komt tot dezelfde conclusies. De grootste fout die wij als keten kunnen maken is elkaar vliegen afvangen en het buitenland er met onze positie vandoor laten gaan. Er zijn weinig landen waar sierteelt wat voorstelt. Samen met kwekers en veilingen moeten we zorgen dat Nederland zijn positie houdt."
Het regime van de vorige voorzitter, Herman de Boon, zette de VGB stevig op de kaart als internationale lobbymachine, zegt hij. Onder meer door een sterke partij te blazen in de internationale handelsorganisatie Union Fleurs, waarbij voorheen het Bedrijfschap Nederland vertegenwoordigde. Dat alle schappen verdwenen, betreurt Roodenburg. "In Brussel heeft men opgericht wat wij afschaften. Je ziet er nu landen met publiekrechtelijke of semioverheidsorganen in zitten. Er was terechte kritiek, het moest anders in onze schappen, maar opheffing was fout."
' Ik heb mooie herinneringen en mooie vooruitzichten'
Standaardisatie
Mondiaal marktleiderschap vergt Nederlandse standaardisatie op het gebied van onder meer fust en ICT, weet Roodenburg. Hij vindt instituten als FloraHolland, Floricode en CC onmisbaar. "Je moet er niet aan denken dat iedere ondernemer een eigen kar heeft."
Maar er zijn toch naast CC containers ook veilingkarren?
Roodenburg: "Een veilingkar is een Rolls Royce op eigen terrein, de Deense container een VW die door heel de wereld reist."
Klant
Bij de veiling ging duidelijk een andere wind waaien door Lucas Vos, vindt hij. "In een boek bij het afscheid van Frans Kuipers als voorzitter kwam het woord 'klant' niet voor. Vos wil handelaren juist alleen als klanten behandelen. Dat was een goede move. Hij kwam van Maersk en zei: Als wij daar strategie verandering wilden, waren klanten de eersten met wie wij spraken. Ik heb bewondering voor het door hem ingezette proces."
Het gesprek met klanten haalde FloraHolland in een platform naar zich toe. Namens hen praat niet de VGB. Roodenburg is daar niet tegen. "Maar dat klantenplatform heeft geen rechtsstatus. Een CAO voor handelspersoneel is bijvoorbeeld ons ding. Dat kun je niet aan een klantenplatform over laten."
Koers
Een jaar geleden presenteerde hij een VGB-koerswijziging, die binnenskamers bleef. In de jongste ledenvergadering, vorige week, kwam interim-voorzitter Lex Ebus met een kennelijk aangepaste versie. Bestuur en achterban lijken er uit te zijn. Het is ondoenlijk sterk verschillende belangen van individuele en groepen handelaren te behartigen, constateerde de VGB. Maar er zijn er ook die voor de complete bedrijfstak gelden. Macro-belangen, noemt Roodenburg die. "Het bestuur representeert de belangenverschillen. Lobby blijft voor de hele branche belangrijk. Over bijvoorbeeld MAUT, waar en wanneer in Europa vrachtwagens mogen rijden en fytosanitaire problemen. En standaardisatie. Die zaken zijn voor iedereen belangrijk. Maar wij moeten niet zeggen 'de VGB vindt'. Dan is de achterban het er deels wel en deels niet mee eens. Het is niet: One Size fix it all. Je moet als organisatie doen wat een bedrijf niet zelf kan." Drie functies ziet de VGB voor zich: Algemene belangenbehartiging, informatie (deels dankzij een 'antennefunctie') en netwerken.
Krediet
De groothandel blijft bestaan, denkt hij. "Geen andere partij neemt die over, met zestig tot zeventig dagen krediet. Het is een passie van handelaren. Ik heb nooit meegemaakt dat er in Hamburg geen bloemen waren, omdat hier een bedrijf omviel. Ons grootste voorrecht is dat consumenten onze producten willen. Een schitterend product, waarvan ik trouwens minder verstand heb dan van mensen. Ik ontmoette in deze branche kleurrijke persoonlijkheden. Ik heb mooie herinneringen en mooie vooruitzichten. Eigenlijk ben ik een passant. De karavaan trekt verder…"
