Anthurium by Floricode
Anthuriums groeien van nature in de tropische regenwouden van de Nieuwe Wereld. Het geslacht maakt deel uit van de uitgebreide familie Aracaea. Kenmerkend voor deze familie zijn de bloeiwijzes die bestaan uit meest een schutblad en een kolf. Deze kolf bevat de voortplantingsorganen.
Door Leo Miedema, Floricode
Het geslacht zelf is met circa 700 soorten ook behoorlijk groot. Het aantal soorten groeit nog steeds, omdat het regenwoud nog niet overal onderzocht is.
Huidige expedities leveren nog steeds niet eerder ontdekte soorten op. In 2011 werden 4 nieuw ontdekte soorten voorgesteld, gevonden in Bahia in het noord-oosten van Brazilië (A. morii, A. raimundi, A. talmonii, A. zappiae).
En in 2014 A. angustifolium in oost Brazilië. Een behoorlijk hoge frequentie dus in een tijd dat we denken alles al te weten of op Marktplaats te hebben gezien.
Cultuur
De Franse botanicus Edouard François André is de naamgever van het voor de snijbloem belangrijkste soort Anthurium andreanum.
Dit soort werd ontdekt in 1876 tijdens een expeditie in tropische wouden aan de voet van de Andes. Het in cultuur brengen had nog wat voeten in de aarde.
Uiteindelijk lukte het Jean Jules Linden, een invloedrijke teler en handelaar, ze in West Europa in leven te houden en zelfs in bloei te krijgen.
Tijdens zijn reizen door Zuid-Amerika nam hij de tijd de groeiomstandigheden goed in zich op te nemen waardoor hij erin slaagde bij terugkeer in België de planten te telen.
De potentie als siergewas werd snel onderkend en ging men sleutelen aan de bloemvorm. Hierdoor is niet meer sprake van het zuivere soort A. andreanum, maar zijn de ontstane rassen ingedeeld in een cultivar groep Andreanum.
Gesteld wordt wel dat de eerste hybriden ontstaan zijn in het Caribische gebied.
Kruisingen
Deze "Caribbean Pinks" of "Local Pinks" ontstonden door kruisingen tussen A. andreanum x A. nymphaeifolium.
In de jaren 40 van de vorige eeuw ging de bloem de vorm aannemen zoals we deze nu kennen; een groot hartvormig schutblad, de spatha, en een opstaande, licht gekromde kolf, de spadix.
Vanaf de jaren 70, toen de populariteit groeide is het hard gegaan met de veredeling van eerst de snijbloem en vanaf de jaren 80 ook de bloeiende potplant van het Andreanum type. Tot dan was het vooral het Schertzerianum type geweest wat voor de potplantenteelt werd geteeld.
Anthurium kan tegenwoordig verdeeld worden in grofweg vier types: grootbloemige Andreanum hybriden; compacte soortkruisingen tussen Andreanum hybriden en compacte botanische soorten, ook wel Andreacola's genoemd; Schertzerianum hybriden en blad Anthuriums zoals A. bakerii.
De grootbloemigen kennen weer een onderverdeling met een meerkleurige Obake type. De kleinbloemige hybriden kennen normale bloemvormen tot tulpvormige opgekrulde bloemen.
En Anthurium biedt nog meer variatie doordat het schutblad en de kolf de eigenschap bezit van doorkleuring. In de handel woorden deze doorkleuringen aangeduid met de term "classic".
------------------------------------------------------------------------------------------
Floricode is de autoriteit op het gebied van registratie van sierteeltproducten in de wereld.
Bij registratie van sierteeltproducten wordt de volledige gewas/productnaam door Floricode vastgelegd.
Registratie biedt eenduidig onderscheid in soorten en variaties van het verhandelde assortiment en geeft recht op exclusief gebruik van de naam in het handelsproces.
Floricode opereert als het internationale loket voor registratie van sierteeltproducten. Alle kennis en informatie wordt meertalig vastgelegd in één centrale database en er wordt actief een internationaal taxonomisch netwerk onderhouden.
Leo Miedema
Leo Miedema, van de afdeling productregistratie en codering, geeft een keer in de twee weken in de Bloemenkrant zijn visie op de plant of bloem die in Growers Pride centraal staat.
