In het Brusselse kielzog

Het is een aloude politieke traditie. Net voor het zomerreces wordt er nog snel een aantal dossiers doorheen gejast. Brussel vormt daarop geen uitzondering. Recentelijk publiceerde de Europese Commissie namelijk drie ingrijpende wetsvoorstellen. Alle gericht op duurzaamheid, maar met grote impact. Terwijl het zonnetje buiten schijnt, ploegt onze Europese lobby moedig voort.

Door Jesse Schevel

Gewasbescherming

Het eerste wetsvoorstel focust op het halveren van het gebruik van chemische gewasbescherming. De Commissie focust daarin op een strikte kilogramreductie per hectare. Daarmee grijpt het wetsvoorstel hard in op bedrijfsniveau.
Maar kilogramreductie zegt toch niets over de milieu-impact? Zeker niet in onze gesloten glastuinbouw met een hoge productie per oppervlakte. Waarom kijken we niet naar de daadwerkelijke emissies van onze kassen? Een dergelijke benadering doet veel meer recht aan onze unieke teelten in Nederland en biedt tevens meer perspectief voor verdere verduurzaming van onze teelten.
Tegelijkertijd is het cruciaal dat de beschikbaarheid van effectieve alternatieven wordt versneld. Daarmee een duidelijke opdracht voor de Commissie en het kabinet om ons snel passende tools te geven om IPM nader te implementeren.
Bovendien heeft Nederland al in de jaren ’90 een grote reductie bereikt. Nog iedere dag zet dit door. In het huidige wetsvoorstel wordt deze historische inzet niet erkend. Dat is oneerlijk en leidt tot een ongelijk speelveld. EU-lidstaten, zoals Nederland, die eerder al veel middelengebruik hebben gereduceerd, worden daarvoor door de Commissie in feite gestraft. Onbegrijpelijk.
In onze gesprekken met de Commissie, Europees Parlement en het kabinet blijven we de uitzonderingspositie van de glastuinbouw en de historische inzet van Nederland dan ook consequent benadrukken.

Nieuwe natuur

Het tweede wetsvoorstel verplicht lidstaten om hun natuur te herstellen en nieuwe natuur te creëren. Met name landbouwgronden en veengebieden worden geconfronteerd met strikte natuurhersteldoelen. Voor die gebieden wil de Commissie tegen 2050 in hoog tempo natuur herstellen en zelfs meer natuur creëren.
Daarbovenop worden er strengere eisen gesteld aan natuurkwaliteit, binnen en buiten Natura 2000-gebieden. Dat maakt ook onze bedrijfsvoering lastiger. Natuurherstel vraagt ambitieuze doelen, maar moet wel altijd op vrijwillige basis berusten. Met bijzondere aandacht voor grondprijzen en de effecten voor omringende land-gebruikers.

Het Europees Parlement en het kabinet moeten daarom hard ingrijpen in deze wet om te voorkomen dat we dezelfde fouten maken als met stikstof. Nederland loopt nu immers al vast in zelf aangedragen natuurverplichtingen: creëer geen tweede stikstofdossier!

Gas

Ten slotte moeten we ons schrap zetten voor gasproblemen komende winter. Met mogelijk een volledige afsluiting van Russisch gas. Een uiterst zorgelijke ontwikkeling. Daarom stelde de Commissie dat tussen augustus 2022 en maart 2023 vijftien procent minder gas moet worden gebruikt.
Lidstaten stemden in met het voorstel, maar na intensieve lobby met één grote aanpassing. Lidstaten mogen nu zélf bepalen wanneer dit doel bindend wordt, die macht lag eerst bij de Commissie.
Na onze oproep heeft de Commissie erkend dat energievoorziening aan land- en tuinbouw prioriteit heeft. Het is echter nu aan Nederland om met maatregelen te komen om dit doel te halen. Met het investeringsplan van Glastuinbouw Nederland, EU-steun en een passende SDE-subsidie kan de sector als katalysator dienen voor dit gasbesparingsplan. Wij staan klaar, nu het Rijk nog.

Jesse Schevel
Public, Government & International Affairs, Glastuinbouw Nederland