De niche-spelers voelen zich in de steek gelaten

“Het is gewoon onderdeel van een ijskoude sanering, schrijf dat maar op.” Lex van der Zwet is boos. Boos op RFH. Van der Zwet kweekt op 1 hectare o.a. zomerbloemen. Zijn trots zijn zijn Monarda en Campanula-soorten, zijn passie is veredelen. “Maar het vak wordt niet leuker door al de verplichtingen. Het houdt je af van je werk, ik wil mooie planten maken.”

Door Walter Landesbergen

Van der Zwet doelt met name op de verplichte certificering waartoe besloten is. “Onzin is het. Wij worden al gecontroleerd op het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen. Wat RFH oplegt is administratieve ballast.

Voor het milieu wordt er gezegd, maar wij houden ons al aan de milieuregels. Er is geen kweker die graag spuit. Voor het onderscheidend vermogen, wordt er gezegd, maar als iedereen gecertificeerd is, waar is dan het onderscheid? Handelswensen wordt er gezegd, maar mijn klanten vragen er niet om. De vakhandel niet en de grote exporteurs ook niet.

Wat mijn klanten willen is een onderscheidend product van goede kwaliteit. Ik zie die certificering als een middel om 1.200 euro te incasseren waar niets voor terugkomt. Bovendien is het systeem niet sluitend. Erger nog, voor buitenlandse aanvoerders geldt een minder streng regime dan voor de kwekers in Nederland. Dat is onrechtvaardig, meten met twee maten.

De verplichting deugt niet. Laat het over aan de markt. Als die er echt om vraagt en bereid is om ervoor te betalen, dan gaat iedereen vrijwillig over.”

Cultuurverandering

Door de cultuurverandering van de laatste jaren heeft Van der Zwet het contact met zijn coöperatie verloren. En dan helpt het niet als RFH hem brieven stuurt zoals deze.

Beste meneer van der Zwet, Dit is de afsluitbevestiging van uw melding over ‘Ongenoegen beleid MPS RFH’, van 03-09-2020. Het spijt ons dat de betreffende afdeling geen tijd heeft kunnen maken voor een telefonisch gesprek. Wij hebben uw bericht ter feedback doorgestuurd. Wij hopen van harte dat hier in de toekomst meer tijd voor kan worden gemaakt. Het is nimmer onze bedoeling u een vervelend gevoel te geven…

Machteloos, moedeloos

Frank Weening, seringenkweker in Aalsmeer, onderschrijft het verhaal van Van der Zwet. Weening weet ook hoe de kloof tussen kantoor en veld is gegroeid.
“Er wordt niet meer naar ons geluisterd. Dat is begonnen met het principe van kostenmaker = kostendrager, toen volgde het afschaffen van de algemene ledenvergadering, FPC’s werden samengevoegd en nu komen de verplichtingen van certificering, FloriDay en FloriWay. Moedeloos en machteloos word je ervan. RFH grijpt steeds meer in op je bedrijf en je ondernemerschap. Dat is kwalijk en bovendien een achteruitgang. Kleine kwekers zoals wij worden in ons voortbestaan bedreigd. Het is nu zelfs zo ver, dat je (grotere) collega’s het sanctiebeleid mogen vormgeven.”

Dag van de Coöperatie

Deze week viert RFH de Dag van de Coöperatie. Het is flauw om te zeggen dat elke dag de dag van de coöperatie zou moeten zijn, de realiteit is echter anders. Op tal van niveaus is er momenteel koortsachtig overleg. Vooral de ledenraad heeft een gevulde agenda. Maatregelen die met de transitie naar digitaal van doen hebben spelen een rol, en de gevolgen van de corona-crisis. Daar is de groeiende weerstand tegen RFH-plannen en beleid, die niet beperkt blijft tot de kleine kopers en kwekers, ook grote spelers roeren de trom, bijgekomen. De coöperatie verkeert weer eens in een existentiële crisis. Vaker en luider is de vraag hoorbaar van wie de coöperatie nu eigenlijk is. Van alle leden, de grote spelers of het management?

3.0

RFH benut 2020 voor een versnelde vlucht naar voren. De strategie die zij daarbij hanteert lijkt op die van een jaar of 10 geleden. De vraag is of die alleenheersstrategie inmiddels niet sleets is. Past die nog wel in de tijd die voor ons ligt? Loopt RFH niet achter de muziek aan? Zijn we niet onderweg naar een tijdvak waarin we oude waarden eigentijds gaan oppoetsen, zoals collectief bewustzijn en rentmeesterschap. Behoort het niet tot de kerntaak van het management om de coöperatie 3.0 te onderzoeken? Waarbij niet alleen wordt gekeken naar schaalvergroting en globaliseren, maar ook naar een bezield samenwerkingsverband waarbij ruimte is voor de nichespelers die de sector haar vitaliteit, rijkdom en imago hebben gegeven.

Hernieuwde coöperatie

Voor zo’n hernieuwde coöperatie leven er genoeg plannen. Sommige ook al 10 jaar oud, toegegeven, maar van die plannen zou je kunnen zeggen dat men destijds voor de muziek uitliep.
Deze december maand biedt de gelegenheid om sectorbreed de rust te nemen voor bezinning. Het kind met het badwater weggooien, kan altijd nog.

Dit artikel is een vervolg op het artikel Van wie is de coöperatie nu eigenlijk?