Walletje

Even oeverloos als oud is de discussie die Royal FloraHolland treft.

Eerder wees ik er op dat een halve eeuw geleden de met elkaar overhoop liggende en dus nog niet tot VBA gefuseerde Aalsmeerse veilingen werden opgeschrikt door wijlen penningmeester Van der Zwaard. Hij ontdekte dat in de plantenhoek meer kosten werden gemaakt dan bij de bloemenjongens en stelde een verschil in veilingprovisie voor. Het was vloeken in de coöperatieve kerk en de man trad onder hoongelach af.
Later werd zijn ontdekking tot principe verheven. Eigenlijk was hij vroege voorloper ervan. Dat ging enige tijd kennelijk goed, maar nu komen sommige kwekers er achter dat het tot in het oneindige toerekenen van alle (stijgende) kosten aan hen die ze veroorzaken niet overeenkomt met 'samen uit samen thuis'. Het walletje blijft wat hen betreft niet bij het schuurtje.
'Eén vandaag' bracht in feite nieuws van een halve eeuw geleden. Het principe 'kostenmaker is kostendrager' staat - zeggen vooral hen voor wie dat nadelig uitpakt - haaks op dat van de coöperatie. Een producent zei op tv dat iedereen hetzelfde moet betalen, ook voor volgens de veilingleiding geldverslindende klokken, waarvoor steeds minder aanvoer verschijnt. Nu al zorgt 5% der kwekers voor 50% van de veilingomzet, meldde RvC-voorzitter Jack Goossens. Directe levering heeft geen klok nodig. Maar die bepaalt wel de marktprijs, zeggen tegenstanders.
Naleven van de coöperatieve gedachte, lijkt lastig te koppelen aan moderne techniek en markt.

Johan Th. Bos
redacteur Bloemenkrant