Labels

Maffia, zeg ik niet. Velen bedoelen het goed. Ik houd 't op: handige jongens, in de keurmerksector.

Die verschaft velen werk. En werkgelegenheid is waardevol. Maar de waarde van labels wordt – netjes gezegd – zwaar overgewaardeerd. Ik kom er op nadat ik over een certificaat voor de uitvaartbranche las, terwijl ik de laatste jaren geen begrafenis of crematie meemaakte die 100% klopte. Een keurmerk biedt, blijkt uit consumentenprogramma's, schijngarantie.

Sierteelt
Dat kan in de sierteelt nauwelijks anders zijn. Zouden kwekerijen van honderden hectaren in bijvoorbeeld Kenia of Ethiopië hoog frequent intensief worden geïnspecteerd om te zien of zij aan 1001 criteria van het gevoerde keurmerk voldoen? Kom nou. Omdat vrijwel geen consument naar een label vraagt in de winkel lijkt ook FFP mij een onzinnig verhaal, waaraan geld wordt verdiend.
Maar de meeste keurmerken komen niet verder dan de productie- en handelsketen. Als etiketten waarmee gewetens worden afgekocht. Ze zeggen niks over kwaliteit.
Op de veiling wordt 96% in A1-bloemen aangevoerd. CEO Lucas Vos van FloraHolland gelooft er geen barst van dat ze daar horen, zei hij. Klopt, maar de veiling zag kennelijk geen kans het spul te weren. De winst van keurmerken komt voornamelijk bij bedenkers en instandhouders ervan. Daarom zijn er zoveel. Ik ben niet tegen keurmerken, maar mijn zout staat klaar.

Mijn broer, die het als ondernemer verder schopte dan ik, zegt altijd: 'Mensen willen belazerd worden en dat genoegen moet je ze niet ontnemen.' Ben ik het mee eens. 

Johan Bos