Grootouders

Van gedachten veranderd? Nee, antwoordde ik.

Ooit spuwde ik – overigens in een ander blad - mijn gal over de Nationale Plantendag, maar nu ben ik redelijk enthousiast over Grootouderdag. Die eerste sloot aan bij door het Nationale Fonds Ouderenhulp georganiseerde 'Vergeet-ze-niet-Dag' op 1 oktober voor eenzame bejaarden. Die moeten dan een plant krijgen, dacht Bloemenbureau Holland in een marketing gedreven vlaag van verstandsverbijstering. De plant werd gestigmatiseerd. Opeens vooral geschikt voor eenzame ouderen. Dus jongeren – die BBH zegt graag te bereiken – hoeven er niet naar om te kijken. Weg mooie verhalen over de plant als gezond makend fenomeen voor elke leeftijd.
Met de Grootouderdag ligt dat toch anders. Lijkt meer over nagedacht. Het feest ontstond in Italië, dankzij niet aflatende ijver van Charles Lansdorp en - ondanks eerst tegenwerking - uitgerold naar onder meer Nederland. Grootouders hoeven niet stok, eenzaam en hulpbehoevend te zijn. Ik ken er die de 50 nog moeten worden en in het volle leven (en werkkring) staan. Het gaat er om dat kleinkinderen eens aan hen denken, hun verwennen enzovoort. Door ze een cadeautje te geven. En ja, dan liefst een van de sierteelt afkomstig sierteelt, dat fleur aan het leven geeft. Kan zowel een plant als een mooi boeket snijbloemen zijn. Daar zit een verhaal achter, dat ik Lansdorp in geuren en kleuren hoorde vertellen op internationale radiozenders.
Blijkbaar heeft hij verstand van doelgroepen en producten. Marketing, lijkt me…