Spagaat

Wat Brexit precies voor de Nederlandse bloemenexport betekent, weet ik niet.  Lucas Vos weet het niet eens.

En die manifesteert zich toch steeds meer als de baas van de sierteeltsector. Hij gunt de Britten hun bloemen en planten, zegt hij. Maar Vos bedoelt natuurlijk eigenlijk: 'Ik gun de Nederlandse kwekers hun markt en hun prijzen, zodat er niet nog méér aanbod komt waar geen vraag tegenover staat'.
Intussen is Bexit het zoveelste probleem dat hij, maar waarschijnlijk ook iedere exporteur naar het UK, op zijn bordje krijgt. Sinds de sector - en daardoor Royal FloraHolland - steeds sneller werd geconfronteerd met een totaal veranderde markt, verkeert zeker de veiling in een spagaat, denk ik. De oerfunctie van de veiling, concentratie voor een klok van vraag en aanbod, staat op het spel.
Om het tij te keren kwam Vos met het ene na het andere programma om een nieuwe strategie te creëren, gericht op 2020. Een ervan is het Nieuwe Veilen, want met de moderne technologie is het onnodig 's morgen vroeg allemaal op de tribune te zitten. Er zou net zo goed 'af tuin' geveild kunnen worden. Hadden Vos en vele anderen bedacht, maar inmiddels heeft hij meegedeeld dat het vaste vroege tijdstip blijft gehandhaafd. De spagaat tussen traditie en horizon, dwong de veiling kennelijk toch een been bij te trekken naar die eerste. In het niemandsland tussen realiteit en novum, zoekt de sierteelt een weg.
Mij benieuwen hoe al die andere programma's anno 2015 in 2020 blijken te hebben uitgepakt…