In Memoriam Jan van den Bos

Een visionair is heen gegaan. Handelsman in hart en nieren, voormalig voorzitter van de VGB en strijder voor de sierteeltsector Jan van den Bos overleed na een kort ziekbed op woensdag 12 juli 2017.

Ooit werd de VGB aangezien voor een soort verlengstuk van het toen nog bestaande Bedrijfschap voor de Groothandel. Later werd zij omgevormd tot de professionele brancheorganisatie, waarmee terdege rekening moest worden gehouden.
Tussen die twee manifesteerde zich Jan van den Bos, die een plaats verdient in de analen van de sierteelthistorie. Hij werd het boegbeeld van de bedrijfstak, wist anderen te stimuleren, waardoor een krachtiger belangenbehartiging van de groothandel ontstond. Dat ontging ook de landelijke overheid niet. Bij zijn afscheid in 2002 reikte toenmalig minister van landbouw dr. Cees Veerman hem de versierselen uit bij zijn benoeming tot Officier in de Orde van Oranje Nassau. Hij was toen 22 jaar VGB bestuurslid geweest, waarvan 15 jaar voorzitter. 

Gedreven
In die functies, maar ook als lid en woordvoerder van de Commissie van de Handel bij 'zijn' veiling in Naaldwijk, diende hij gedreven de belangen van de groothandel. Daarbij combineerde hij respect voor de andere partij met strijdlust voor zijn achterban. Hij kon het gevecht voor handelsbelangen goed scheiden van de persoonlijke omgang met anderen, onder wie degenen met wie hij professioneel de degens kruiste. In het privéleven was hij een heel sympathieke man.

Uit waardering voor zijn constructieve houding en grote verdiensten kreeg hij van de toen nog niet gefuseerde Westlandse veiling een 'diamanten' onderscheiding, bij zijn afscheid overigens gevolgd door de gouden speld en het erelidmaatschap van de VGB.

Jan van den Bos kende de breedte van de tuinbouw, mede door zijn directieaandeel in het bedrijf Bos Brothers, met zowel een groenten- als bloementak, en ging door het vuur voor zijn achterban: de groothandel in bloemen en planten. Dat kwam hem vaak op controverses met het veilingwezen te staan. Maar hij besefte welke essentiële rol de wereldwijde Nederlandse export voor de tuinbouw speelde. "Als handel zijn we veel machtiger dan wij zelf weten", was een gevleugelde uitdrukking van hem. Die opvatting maakte hij kenbaar aan wie het horen en niet horen wilde, zoals op het Ministerie van Landbouw, waar hij op den duur kind aan huis was. Hij vond dat in het grote tuinbouwcluster elke schakel moet doen waar hij goed in is. Met allergie voor ándere schakels – zoals de veiling – als die naar zijn mening probeerden op de stoel van de handel te klimmen.

Onderbelicht
Hij was ook de promotor voor een niet zelf handelende voorzitter van de VGB. In die een statutenwijziging vergende functie trad na hem en goeddeels op zijn instigatie Herman de Boon aan. De verdiensten voor primair de groothandel, maar ook voor de rest van de sierteelt, zijn veelal toch nog onderbelicht gebleven. Hij steunde onder meer Hans Lemkes in diens streven de VGB voor de helft aandeelhouder te maken van Container Centralen, zat ook van meet af aan in het bestuur van die organisatie en bleef er adviseur van. Ook rustte hij niet voor Florimark als keurmerk er door was (hij wilde iets voor de bloemen als Bovag in de autobranche) en was jarenlang voorzitter van boomkwekerijbeurs Plantarium. In talrijke organen vertegenwoordigde hij de VGB en dus de groothandel, zoals PT, Bloemenbureau Holland, Stichting Vakinformatie Siergewassen, Algemeen Groothandels Verbond en vervoersorganisatie EVO. 

'Scoren' moest de georganiseerde groothandel, vond hij. Maar tegelijk wilde hij naar eigen zeggen niet trekken aan een dood paard. En óók daarvan zag hij er vele in de sector. Dáár was hij visionair voor. Toekomst gericht.

De sector heeft veel aan hem te danken. Onder het betuigen van welgemeend leedwezen wensen bestuur, medewerkers en leden van de VGB zijn weduwe Ineke, kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte bij het dragen van dit grote verlies

Ook de Bloemenkrant wil hierbij zijn welgemeende condoleances overbrengen aan familie en vrienden.