Klok

Niets veranderd eigenlijk. Ja, aan de vormen om bloemen en planten te verkopen, niet aan marktprincipes.

Maar zo nu en dan gonst een oude discussie rond. Ik herinner me dat import een heet hangijzer was op alle nog gescheiden optrekkende veilingen. Nog zie ik Frans Kuipers, destijds voorzitter van de VBA in Aalsmeer, pleiten voor terugschroeven van een eerder verbod op aanvoer van rozen uit onder meer Afrika, gedurende een deel van het jaar. Nederlandse rozenkwekers zaten – behoudens aanvulling op het volume in 'koude' maanden – niet op concurrentie uit het buitenland te wachten. Maar de handel had van de nood een deugd gemaakt en was zelf in no-time een digitale veiling (TFA) begonnen. Als leden in meerderheid nog langer van import wilden afzien, moesten zij maar een ander bestuur kiezen, zei Kuiper.
Nu zijn buitenlandse kwekers zelfs lid van (vrijwel) monopolist Royal FloraHolland en op hun beurt óók weer beducht voor concurrentie. Producenten in Kenia kijken met lede ogen naar de groeiende stroom rozen uit Ecuador op de Nederlandse marktplaats. Maar ja, zelf konden die kwekers in Kenia hier óók even niet terecht, wat tot herrie leidde, waarna zij wel toegang kregen. Tja, gelijke monniken, gelijke kappen. Nederland moet om wereldwijd als significante speler aan de bak te blijven ook concurrerende internationale stromen aan zich binden, zei CEO Lucas Vos van RFH. Laat ik het nou met hem eens zijn. Hij doet wat lang geleden al is bedacht. Is dat klok vooruit of terug zetten?