Afbeelding

Elke tocht begint met een eerste stap…

Algemeen Column

De krant die elke morgen op de mat valt, vertelt mij dat er al weer een grote Retailketen failliet gaat. Ik lees dat de bedrijven te weinig vernieuwend zijn geweest en niet goed hebben ingespeeld op ontwikkelingen bij de consument. Hoe zouden we ervoor staan, als de Nederlandse glastuinbouw één grote Retailketen was geweest? Is dat ook zo in onze sector? Ik vertaal voor mijzelf dat de winkels niet spannend genoeg meer zijn, er valt niets meer te beleven. Als we vanuit een helicopterview naar onze sector kijken .. valt er dan nog wat te beleven? 
Waar onderscheiden wij ons nog ten opzichte van aanbieders uit de landen om ons heen? Vragen waar Research, development en innovaties antwoord op kunnen geven. Het zijn vragen waarop de sector met oplossingen moet komen. Ik ben ervan overtuigd dat deze liggen op het gebied van productontwikkeling. 

Als we hier geen werk van maken, zakken wij als Nederland steeds verder weg en worden we door de landen om ons heen op alle fronten ingehaald. Daar heb je hem weer zult u denken, maar eigenlijk zijn we alleen maar aan het praten zijn over de malaise waarin we zitten. Terwijl we moeten nadenken over de ontwikkelingen die op ons af gaan komen? We kunnen er niet om heen dat de consumptie in Europa misschien nog iets zal groeien en de productie uit Spanje en Marokko jaarlijks met procenten toeneemt. Een enorme bedreiging die we moeten omkeren in kansen. Dat kan alleen door ons denken te transformeren dat het anders kan. De hele wereld kijkt naar Nederland als het gaat over de wijze van gewassen produceren. We hoeven echt niet bescheiden te zijn, we staan aan de top! Maar… hoe lang houden we onze voorsprong nog? Waar het gaat over het ontwikkelen van kennis maak ik mij zorgen. We zijn niet zuinig op onze kennisinfrastructuur. Ik durf te stellen dat we hier ernstig roofbouw op aan het plegen zijn. Onderzoekers zijn meer bezig met het binnenhalen van onderzoeksopdrachten dan met onderzoek. Gelukkig zijn er nog ondernemers die dat ook zien en bereidt zijn om de schouders te investeren in kennisontwikkeling. 
Dat maakt dat ik mij nog harder wil inzetten voor onze mooie sector. Er moet iets gebeuren. Als bedrijf zijn we afgelopen week met ondernemers begonnen met een zoektocht naar verborgen schatten. Een tocht waarin we vragende partijen en producenten bij elkaar brengen, waarin we onze vakmanschap tot waardecreatie proberen te brengen, een zoektocht naar nieuwe verdienmodellen. Partijen die open staan voor elkaars ideeën en bereid zijn hun nek uit te steken met maar één doel; het zoeken van compleet nieuwe producten voor in onze kassen. 

Als we de komende decennia succesvol willen blijven, moeten we beginnen met het vernieuwen van ons sortiment. Het gaat al lang niet meer om nog meer kilo's of een nog lagere kostprijs van onze producten. We moeten veranderen door te anticiperen op de nieuwe omstandigheden met nieuwe producten. Nieuwe producten moet u ruim zien, het gaat om producten waarmee wij ons kunnen onderscheiden van anderen. Innoveren lukt als we de luiken opengooien en openstaan voor samenwerking en nieuwe ideeën, zonder ingewikkelde procedures op basis van een projectmatige samenwerking. Op het moment dat we iets hebben, kunnen er nieuwe samenwerkingsverbanden of consortiabedrijven ontstaan, waarin de hele kolom is samengebracht van producent tot afnemer en/ of verwerker. 
Dus de luiken opengooien en weer gaan samenwerken. Waarbij partijen, zowel de afnemer en de producent nauw samen werken en kennis delen. Het gaat om bondgenoten zoeken. En denk nu niet dat dit zo maar een ballonnetje is… we zijn begonnen de eerste stap is gezet. 

Jan Willem de Vries 
Teamleider Facilitair Bedrijf
(Wageningen UR Glastuinbouw)

[Reageren op de column kan via redactie@floranexus.com]

Uit de krant

Meest gelezen

Uit de krant